Podatek progresywny to system opodatkowania, w którym stawki podatkowe rosną wraz ze wzrostem dochodów podatnika. W praktyce oznacza to, że osoby o wyższych zarobkach płacą większy procent swojego dochodu na podatek niż osoby o niższych zarobkach. Podatek ten ma na celu zapewnienie sprawiedliwości społecznej poprzez obciążenie finansowe bardziej zamożnych obywateli, co jednocześnie łagodzi ciężar podatkowy dla osób mniej zamożnych. Podstawowym założeniem progresywnego systemu podatkowego jest redystrybucja dochodów, która ma na celu zmniejszenie nierówności ekonomicznych w społeczeństwie.
W systemie podatku progresywnego funkcjonują różne progi podatkowe, które wyznaczają różne stawki w zależności od poziomu dochodu. Przykładowo, dochód do pewnej kwoty może być opodatkowany według najniższej stawki, a kolejne przedziały dochodowe są objęte wyższymi stawkami. Dzięki temu osoby z niższymi dochodami płacą mniej, a te zarabiające więcej – więcej. Podatek progresywny jest powszechnie stosowany w wielu krajach na całym świecie, ponieważ pozwala on rządom na uzyskiwanie większych wpływów od najbogatszych obywateli, jednocześnie chroniąc osoby z niższymi dochodami przed nadmiernym obciążeniem fiskalnym.
Podatek progresywny jest często postrzegany jako bardziej sprawiedliwy społecznie niż systemy oparte na podatku liniowym, ponieważ dostosowuje obciążenie podatkowe do zdolności podatnika do płacenia. Jego zwolennicy argumentują, że bogatsi powinni ponosić większy ciężar finansowy, ponieważ mają większe zasoby do dyspozycji. Krytycy jednak wskazują, że wysoka progresja podatkowa może zniechęcać do zwiększania dochodów, a także powodować, że osoby o najwyższych zarobkach szukają sposobów na unikanie opodatkowania.