Ustawa o działalności ubezpieczeniowej to akt prawny regulujący działalność podmiotów działających na rynku ubezpieczeniowym. Zawiera przepisy, które mają na celu ochronę interesów ubezpieczonych, zapewnienie stabilności systemu ubezpieczeń oraz nadzór nad działalnością ubezpieczeniową. Przepisy ustawy precyzują zasady, według których działają towarzystwa ubezpieczeniowe, a także warunki, które muszą spełnić, aby prowadzić działalność na terenie danego kraju. Zawarte w niej regulacje dotyczą również takich aspektów jak minimalne kapitały zakładowe, procedury licencyjne, a także obowiązki raportowe wobec organów nadzorczych.
Kolejnym kluczowym elementem ustawy o działalności ubezpieczeniowej jest ochrona interesów ubezpieczonych. Ustawa określa wymogi dotyczące przejrzystości umów ubezpieczeniowych, procedur wypłaty odszkodowań oraz odpowiedzialności ubezpieczycieli. Zabezpiecza ona również ubezpieczonych przed nadużyciami, na przykład poprzez obowiązek tworzenia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych przez towarzystwa ubezpieczeniowe, które mają na celu zapewnienie wypłacalności zakładów w przypadku wystąpienia szkód na dużą skalę. Regulacje te służą zrównoważeniu interesów wszystkich stron zaangażowanych w proces ubezpieczenia, a także wzmacniają zaufanie konsumentów do rynku ubezpieczeniowego.
W ustawie o działalności ubezpieczeniowej uregulowano również kwestie nadzoru nad sektorem ubezpieczeniowym. Nadzór ten sprawuje organ administracji publicznej, który monitoruje i kontroluje działalność ubezpieczycieli, dbając o to, aby działali zgodnie z obowiązującym prawem. Przepisy dotyczące nadzoru są szczególnie istotne z punktu widzenia stabilności rynku ubezpieczeniowego oraz ochrony interesów konsumentów. Regularne raportowanie oraz audyty wewnętrzne pozwalają na bieżąco monitorować kondycję finansową zakładów ubezpieczeń, minimalizując ryzyko niewypłacalności lub nieprawidłowości w działalności ubezpieczeniowej.