Pozycja krótka to strategia inwestycyjna polegająca na zarabianiu na spadku wartości aktywa, takiego jak akcje, towary czy waluty. Inwestor przyjmujący pozycję krótką zakłada, że cena danego aktywa spadnie w przyszłości, co pozwoli mu odkupić je po niższej cenie, generując zysk. Proces otwierania pozycji krótkiej najczęściej wiąże się z pożyczeniem aktywa od brokera i jego sprzedażą na rynku. Kiedy cena spada, inwestor odkupuje aktywo po niższej cenie i zwraca je brokerowi, a różnica między ceną sprzedaży a ceną odkupu stanowi zysk.
Jedną z kluczowych cech pozycji krótkiej jest możliwość osiągania zysków w warunkach rynkowych, w których większość inwestorów traci, czyli podczas spadków cen. Strategia ta jest popularna wśród inwestorów zaawansowanych, takich jak day traderzy czy fundusze hedgingowe, którzy wykorzystują ją do zarabiania na negatywnych trendach rynkowych lub zabezpieczania portfela przed ryzykiem. Wymaga ona jednak dużej precyzji w analizie rynku oraz zrozumienia ryzyka, ponieważ potencjalne straty w przypadku wzrostu ceny aktywa są teoretycznie nieograniczone.
Pozycja krótka jest także narzędziem często stosowanym w strategiach hedgingowych. Inwestorzy mogą przyjmować krótkie pozycje na aktywach, które są powiązane z ich istniejącymi inwestycjami, w celu zminimalizowania ryzyka strat. Na przykład, właściciel portfela akcji może otworzyć krótką pozycję na indeksie giełdowym, aby zrównoważyć potencjalne spadki wartości swojego portfela. Pomimo zalet, krótkie pozycje są przedmiotem kontrowersji, ponieważ ich nadmierne wykorzystywanie może prowadzić do destabilizacji rynku, a w niektórych jurysdykcjach stosuje się ograniczenia dotyczące krótkiej sprzedaży.
